- Kalumnie
Kalumnĭe (lat.), Verleumdung; Kalumniánt, Verleumder; kalumniös, verleumderisch.
http://www.zeno.org/Brockhaus-1911. 1911.
Kalumnie
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
kalumnia — ż I, DCMs. kalumnianii; lm D. kalumnianii (kalumnianij) «niesłuszne, krzywdzące oskarżenie; potwarz, oszczerstwo» Niecna, podła kalumnia. Rzucać na kogoś kalumnie. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
oszczerca — m odm. jak ż II, DCMs. oszczercacy; lm M. oszczercacy, DB. oszczercaców «człowiek obmawiający kogoś, rzucający na kogoś oszczerstwa, kalumnie» … Słownik języka polskiego
szkalować — ndk IV, szkalowaćluję, szkalowaćlujesz, szkalowaćluj, szkalowaćował, szkalowaćowany «mówić o kimś, o czymś źle, rzucać oszczerstwa, kalumnie; obmawiać, spotwarzać» Szkalować kogoś przed kimś … Słownik języka polskiego
